// απόσπασμα απ’το βιβλίο του Κορνήλιου Καστοριάδη, η άνοδος της ασημαντότητας //
(..) Υπάρχει αυτή η γενικευμένη ψευδοσυναίνεση, η κριτική και το επάγγελμα του διανοούμενου είναι ενσωματωμένα στο σύστημα πολύ περισσότερο απ’ ότι παλιά και με τρόπο πιο έντονο. Όλα λειτουργούν με διαμεσολαβήσεις, τα δίκτυα της συνενοχής είναι σχεδόν παντοδύναμα. Οι φωνές που δεν ευθυγραμμίζονται ή που διαφωνούν δεν πνίγονται από τη λογοκρισία ή από εκδότες που δεν τολμούν πια να τις δημοσιεύσουν. Πνίγονται από τη γενική εμπορευματοποίηση. Οι ανατρεπτικές ιδέες συμφύρονται με το συρφετό όλων όσα παράγονται και διαδίδονται. Το πρώτο πράγμα που λένε για να διαφημίσουν ένα βιβλίο είναι ότι «πρόκειται για ένα βιβλίο που θα φέρνει επανάσταση στον χώρο του» - όπως λέγεται επίσης ότι τα ζυμαρικά Πανζανί έφεραν επανάσταση στη μαγειρική. Η λέξη «επαναστατικός», όπως και οι λέξεις «δημιουργία» ή «φαντασία», έχει γίνει διαφημιστικό σλόγκαν. Έχουμε δηλαδή αυτό που ονόμαζαν πριν από μερικά χρόνια récupération [επανοικειοποίηση]. Η περιθωριακότητα γίνεται κάτι το επιδιωκόμενο, το κεντρικό, και οι ανατρεπτικές ιδέες είναι ένα ενδιαφέρον αξιοπερίεργο που συμπληρώνει την αρμονία του συστήματος. Η σημερινή κοινωνία έχει μια φοβερή ικανότητα να πνίγει κάθε γνήσια απόλαυση, είτε αποσιωπώντας την είτε καθιστώντας την ένα φαινόμενο ανάμεσα στ’ άλλα, που πλασάρεται στην αγορά όπως και τ’ άλλα.
// Η άνοδος της ασημαντότητας, εκδ. Ύψιλον, μτφρ: Κ. Κουρεμένος //
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου