απόγνωση

// απόσπασμα από το θεατρικό του Στ. Τσιώλη, "Ταξιδεύοντας με τον ΠΑΟΚ" //

Κυρία: Φοβάστε την απόγνωση;
Κωνσταντίνα: Δε θέλω να έρχομαι σε τέτοια κατάσταση
Κυρία: Εγώ πολλές φορές έρχομαι... Και πρέπει να με πιστέψετε, την αισθάνομαι σαν ένα καταφύγιο.
Κωνσταντίνα: Την απόγνωση;
Κυρία: Ναι... Διότι καταλαβαίνω πως, αφού έφτασα ως αυτήν, δε χωράει πια άλλος πόνος. Αν έφτασα ως εδώ, και άντεξα, τώρα θ'αρχίσω να μετρώ την ευτυχία!

Κωνσταντίνα: Ποια ευτυχία;
Κυρία: Την αντίστροφη πορεία! Αφού επανέρχομαι πάλι στην κατάσταση της ηρεμίας -με τη βοήθεια και κάποιων φαρμάκων- κάθε στιγμή που περνά είμαι πιο καλά από την προηγούμενη στιγμή, ο πόνος ολοένα και λιγοστεύει, το σώμα λύνεται και ηρεμεί, μπορώ να ακούσω πάλι τη μουσική, τα λουλούδια ευωδιάζουν στη βεράντα και στην τηλεόραση χαίρομαι ένα καλό πρόγραμμα.