το χέρι του Θεού

// ένα κείμενο του Τάσου Παυλόπουλου //

ΝΤΑ – ΝΤΑ –ΝΤΑ και ντα – ντα – ντα, ζήτω – ζήτω το Νταντά! Κο – κο – κο και κο – κο – κο, γαμιέται η Κοκό, η Ιντρακό, η Κοκακό κι η Πεπσικό! Γαμιέται και η Κοντοχοντροκώ, που όταν τρώει κοκορέτσι, αμολάει κλανιές και σηκώνει σκόνη… Η Κοντοχοντροκώ είναι ανώτατο στέλεχος μιας ανώτατης επιχείρησης σε μια υπέρτατη χριστιανική χώρα. Κάποιο βράδυ που χλαπάκιαζε το σούσι της, παρέα με κάποιον φλούφλη, υποδιευθυντή δημοσίων σχέσεων της «Χρυσής Αυγής Α.Ε.», ένας πεινασμένος αλήτης της σούφρωσε με το μακρύ – μακρύ του χέρι το χοντροπορτοφό. Η Κοντοχοντροκώ νόμισε πως ο φλούφλης, ο νεοναζί, την χάιδεψε επιτέλους στον χοντροκώ και του χαμογέλασε όλο νάζι…

// από το βιβλίο «Άχρηστο κεφάλι γεμάτο χρυσάφι και κοπριά», εκδόσεις Τέχνης Οίστρος //

+1: «το γέλιο είναι μια αντίδραση ενάντια στην αυστηρότητα… Γελούσαμε και κοροϊδεύαμε τα πάντα. Κοροϊδεύαμε τους εαυτούς μας, όπως κοροϊδεύαμε τους καλοχορτασμένους και τους ψευτοειρηνοποιούς. Παίρναμε το γέλιο μας στα σοβαρά.» - Hans Richter

+2: Αντι-κουλτούρα – Η ανάδυση ενός νέου κοινωνικού υποκειμένου 1983-2012 (από 22.10 έως 11.11 στο Camp )