listen
// απόσπασμα από το βιβλίο του Ν. Καζαντζάκη, "Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά"
Mόνος, δίπλα στη σβησμένη φωτιά, ζύγιαζα τα λόγια του Ζορμπά - γιομάτα ουσία και χωματένια θερμή μυρωδιά και βάρος ανθρώπινο. Τα λόγια τα δικά του ανέβαιναν από τα νεφρά του κι από τα σπλάχνα και διατηρούσαν ακόμα μέσα τους την ανθρώπινη ζέστα. Τα λόγια τα δικά μου ήταν χάρτινα, κατέβαιναν από το κεφάλι, πιτσιλισμένα μονάχα με μια σταλαγματιάν αίμα κι αν είχαν κάποια αξία, την αξία αυτή τη χρωστούσαν στη σταλαγματιά ετούτη το αίμα.
Mόνος, δίπλα στη σβησμένη φωτιά, ζύγιαζα τα λόγια του Ζορμπά - γιομάτα ουσία και χωματένια θερμή μυρωδιά και βάρος ανθρώπινο. Τα λόγια τα δικά του ανέβαιναν από τα νεφρά του κι από τα σπλάχνα και διατηρούσαν ακόμα μέσα τους την ανθρώπινη ζέστα. Τα λόγια τα δικά μου ήταν χάρτινα, κατέβαιναν από το κεφάλι, πιτσιλισμένα μονάχα με μια σταλαγματιάν αίμα κι αν είχαν κάποια αξία, την αξία αυτή τη χρωστούσαν στη σταλαγματιά ετούτη το αίμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου