Και τη ζωή μου

// Του Μισέλ Ουελμπέκ, απόσπασμα από το βιβλίο του "Πλατφόρμα" //

Ο χώρος, που φωτιζόταν μόνο από ένα πορτατίφ, φάνταζε τεράστιος. Η Βαλερί με έπιασε από τη μέση και με οδήγησε σκουντουφλώντας ως το δωμάτιό της. Δίπλα από το κρεβάτι με αγκάλιασε ξανά. Της σήκωσα το μπλουζάκι για να χαϊδέψω το στήθος της, ψιθύρισε κάτι που δεν κατάλαβα. Γονάτισα μπροστά της κατεβάζοντας τη φόρμα της και το κιλοτάκι της, κι έχωσα το πρόσωπό μου στο τρίχωμά της. Η σχισμή της ήταν υγρή, ανοιχτή, μύριζε ωραία. Άφησε ένα βογκητό και αφέθηκε στο κρεβάτι. Γδύθηκα γρήγορα και μπήκα μέσα της. Το όργανό μου ήταν ζεστό, το διαπερνούσαν βίαιες σουβλιές ηδονής. "Βαλερί..." είπα, "δεν θα μπορέσω να κρατηθώ, είμαι πολύ ερεθισμένος". Με τράβηξε κοντά της και ψιθύρισε στο αυτί μου: "Έλα...".

Αισθάνθηκα τότε τα χείλη του μουνιού της να σφίγγουν το όργανό μου. Νόμισα ότι χάνομαι, μόνο το όργανό μου ήταν ζωντανό, το διέτρεχε ένα απίστευτα βίαιο κύμα ηδονής. Έχυνα ασταμάτητα, ξανά και ξανά, μονάχα στο τέλος αντιλήφθηκα ότι ούρλιαζα. Θα έδινα και τη ζωή μου για μια τέτοια στιγμή.

Μισέλ Ουελμπέκ, Πλατφόρμα (εκδ. βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ, μτφρ. Κ. Κατσουλαρης)