πένθος

// ένα παλιότερο κείμενο του Πετεφρή //

Ξύπνησα και σκεφτόμουνα πένθος, πένθος, νηπενθές, πενθερός, πενθέκτη. Και πάλι πένθος.Το κρέμασα στο facebook και δεν απορώ που αρκετοί θεώρησαν την  λέξη πένθος, κακιά. Οπως τις λέξεις καρκίνος, ετοιμοθάνατος, μογγολάκι, Aids, γιά τις οποίες προτιμούμε την αντικατάστασή τους με άλλους ήχους: φτούτσα, φτού κακά, ή με χειρονομημένες εκφράσεις: σταυροκόπημα, κούνημα από την θέση, φτύσιμο στον κόρφο.
Μα δεν πενθώ γιά τον θάνατο και τα επερχόμενα γηρατειά, Ως άνθρωπος που ξερρίζωσε τα μαλλιά του με τα χέρια γιά να δείχει μεγάλος και ήθελε να τον λένε γέρο και πάππο από τα είκοσί του,ετοιμάζομαι γιά αυτήν την ηλικία, έστω φοβικά.Και στον τάφο μου ονειρεύομαι μιά λέξη, όπως επιτέλους ή ουφ!.
Πενθώ επειδή γεννήθηκα σε έναν κόσμο με στεατοπυγικές γυναίκες κρεατωμένες που είχαν μικρά άκρα, στρουμπουλά και τώρα ο κόσμος είναι γεμάτος ξυλάγγουρες με πατούσα νούμενο 43 και βάλε. Κοκκαλιάρες με κυτταρίτιδα. Οι άνδρες αυτού του κόσμου στη γέννησή μου έμοιαζαν με τον Γρηγόρη Μπιθικότση και τώρα οι νέοι μοιάζουν με τα δυό παιδιά του Στράτου Διονυσίου. Από στεγνοί τρομοκρατημένοι, ευτραφείς χαβαλέδες.Εξωτερικώς ,εννοώ.
Πενθώ διότι το 1970 στο λεωφορείο έκαναν το σταυρό τους δύο στους τριανταδύο,περνώντας από ναούς, σήμερα είκοσι στους πενήντα. Το 1980 άναβαν κεράκι κρυφά και διέφευγαν, τώρα είναι ουρά στα παρόδια εικονοστάσια.

Πενθώ διότι σε τόσα χρόνια, τα έργα τέχνης πρόλαβαν και ψόφησαν πάνω στο παίνεμά τους, ή πέθαναν μαζί με τους ποιητές τους. Αξέχαστοι έμειναν ελάχιστοι, κι αυτοί εξ αιτίας του τρόπου που πέθαναν.
Πενθώ επειδή τόσες δεκαετίες ανάπτυξης και οραμάτων κατέληξαν σε μιά άκεφη διαχείριση, που δεν την κυβερνά κανένας. Πενθώ επειδή η ποικιλία στην ζωή θεωρείται καθιερωμένη μαλακία.
Πενθώ επειδή είναι βολικό, οικονομικό, σταθερό και άσχετο.Πενθώ επειδή ο κόσμος ξέρει τι είναι το Ντισπαταλίν και ο Αιματοκρίτης και δεν ξέρει ,όπως δεν ήξερε ποτέ, γιατί έγινε γέφυρα ο Χαρίλαος Τρικούπης.
Πενθώ επειδή αυτό  ήξερα να κάνω. Πένθιμη επεξεργασία πένθιμων λέξεων.
Πενθώ επειδή το πένθος είναι η πιό άσχετη με τον θάνατο κατάσταση που γνωρίζω.
Αντε τώρα έναν πενθοζάλη

( via )