Τα Εξάρχεια είναι παντού

// άρθρο του Κώστα Ράπτη //

Μπορούμε πάντοτε να εστιάζουμε στα αποκαΐδια που γέμισαν τους δρόμους της πρωτεύουσας: αλλά τα αποκαΐδια δεν είναι σε θέση να μας πουν τίποτε και, όταν εμφανίζονται, είναι ήδη αργά.

Υπάρχουν αυτοί που μιλάνε και αυτοί που σιωπούν. Σιωπούν, μολονότι ο ρόλος τους είναι να διακινούν την πληροφορία και τον λόγο. Σιωπούν εκκωφαντικά και προφανώς ένοχα. Ποιος θα το έλεγε ότι η ελληνική τηλεόραση των αλλεπάλληλων έκτακτων δελτίων, των ζωντανών συνδέσεων για ψύλλου πήδημα, της κρυφής κάμερας ακόμα ακόμα, στην συντριπτική της πλειονότητα θα αποστερούνταν οικειοθελώς του κυριότερου όπλου της, της εικόνας και της χρονικής αμεσότητας, κρίνοντας άξια υποβαθμισμένης κάλυψης, σχεδόν καθ' όλο το πρώτο 24ωρο, μιαν είδηση (εν ψυχρώ φόνος εφήβου από αστυνομικό και κατόπιν εκτεταμένα επεισόδια) που έκανε τον γύρο του κόσμου;
Ποιος θα φανταζόταν ότι τα κανάλια που μετέδωσαν live ως και τον απόπλου του Στόλου για τα Ίμια, θα υιοθετούσαν, χάριν της κοινωνικής ειρήνης, μια μάταιη, όπως μπορούμε να κρίνουμε εκ του αποτελέσματος, τακτική αυτολογοκρισίας; • • •

Ή μήπως η καθυστερημένη και επιλεκτική ροή της πληροφορίας, απλώς προέκυψε, ως άλλη Σύμπραξη Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα, εν αναμονή του (ανέφικτου) δεσίματος της επίσημης εκδοχής, της λείανσης των αντιφάσεων, της ένταξης του εξωφρενικού περιστατικού σε κάποιο εύπεπτο, οικείο σενάριο;

Αλλά βέβαια καλύτερα να σιωπούν οι μιντιακοί ταγοί μας, αφού τους προσπέρασαν αμείλικτα το
Καλύτερα να σιωπούν, αφού έτσι και αλλιώς, δεν ξέρουν για ποιο πράγμα μιλούν.

Διότι θα χρειαζόταν μεγαλύτερη ειλικρίνεια και συνθετότητα σκέψης, από αυτήν στην οποία μας έχει συνηθίσει ο τηλεοπτικός λόγος, προκειμένου να μας εξηγήσουν ποιοι κατεβάζουν την οργή τους στους δρόμους και γιατί.

Να μας εξηγήσουν γιατί η ιδιαιτερότητα των Εξαρχείων μεταφέρθηκε στην Πάτρα, στο Αγρίνιο, στα Γιάννινα, στην Μυτιλήνη, στην Κομοτηνή, στον Βόλο και τη Λάρισα. Να μας εξηγήσουν πώς και οι συνήθεις νεαροί αντεξουσιαστές δεν ήταν τούτη τη φορά μόνο νεαροί ούτε μόνο αντεξουσιαστές, αλλά όμως ήταν απολύτως αποφασισμένοι να μην αφήσουν τα πεζοδρόμια, παρά τη μεγαλύτερη χημική επίθεση που δέχθηκε ποτέ η πόλη. Να μας εξηγήσουν γιατί, όπως μετέδωσε ο ΣΚΑΪ, οι κάτοικοι της ρημαγμένης λεωφόρου Αλεξάνδρας εκτόξευαν από τα μπαλκόνια τους στους αστυνομικούς κατάρες και λεμόνια.

Θα χρειαζόταν λιγότερη αμνημοσύνη, για να ανασύρουν τα μίντια μέσα από την κατάπληξή τους λέξεις όπως Κουμής, Κανελλοπούλου, Καλτεζάς, Τεμπονέρας, πράσινα σταράκια, απαγωγές Πακιστανών, praetores urbani, ιπτάμενη ζαρντινιέρα ή να ανασκοπήσουν την (πλούσια σε αμαρτία και φιάσκο) ιστορία ειδικά του σώματος των Ειδικών Φρουρών.

Θα χρειαζόταν οξυδέρκεια μεγαλύτερη από αυτήν που εξασφαλίζει ο Αντουανέτειος αυτισμός τους, για συνειδητοποιήσουν ότι η σχέση ερεθίσματος και ανταπόκρισης μπορεί και να υπακούει κάποτε στη Θεωρία του Χάους, ιδίως όταν έχει συσσωρευθεί το κατάλληλο εκρηκτικό υπόστρωμα.

Αφού, τι άλλο από εκρηκτικό είναι το υπόστρωμα μιας κοινωνίας όπου, αν πιστέψουμε τις μετρήσεις, η αίσθηση απουσίας προοπτικής δεν έχει τίποτε να ζηλέψει από παρισινό προάστιο; Όπου την διαρκή υποβάθμιση των όρων ζωής των υπηκόων διανθίζουν νυχθημερόν κάθε λογής ταπεινώσεις από μικρούς και μεγάλους εκπροσώπους της εξουσίας; Όπου πολιτικές, οικονομικές και συνδικαλιστικές ηγεσίες συνωμοτούν εις το φώς της ημέρας εναντίον της πρώτης γενιάς στα μεταπολεμικά χρονικά που θα έχει εγγυημένα χειρότερη μοίρα από αυτήν των γονέων της; Όπου οι κρατικές κορυφές φέρουν ως παράσημα την ανομία και την ατιμωρησία, καμαρώνοντας για τις βατοπεδινές και λοιπές πομπές τους;

Μπορούμε βέβαια, αντ’ αυτών, να εστιάσουμε στα αποκαΐδια που γέμισαν ξαφνικά τους δρόμους της πρωτεύουσας: αλλά τα αποκαΐδια δεν είναι σε θέση να μας πουν τίποτε και, όταν εμφανίζονται, είναι ήδη αργά.

Ας απωθήσουμε λοιπόν τα ενοχλητικά ερωτήματα. Χιλιοπαιγμένη ας συνεχίζει η κασέτα: λίγοι επίορκοι, θα αποδοθούν οι ευθύνες στο ακέραιο, καταδικάζουμε τη βία απ’ όπου και αν προέρχεται, οι παραιτήσεις δεν έγιναν δεκτές, ποιοι υποκινούν τους κουκουλοφόρους.

Ίσως δε να χρειασθεί να σπεύσει και ο Πρωθυπουργός στο Πεντάγωνο, ντυμένος με μπουφάν, όπως στις περσινές πυρκαγιές. Τουλάχιστον σε αυτή την περίπτωση η περιβολή του δεν θα είναι εκτός εποχής...

( via )